Stanowisko Mo-BRUK S.A. w przedmiocie orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej („KIO) z dnia 25 marca 2025 r.

W przedmiotowym postępowaniu Mo-BRUK S.A. skarżyła czynność Zamawiającego – Województwa Łódzkiego w postaci odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego z uwagi na rzekome podleganie przez Wykonawcę wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 3 p.z.p., pomimo niezaistnienia przesłanek wskazanych w tym przepisie. Przepis ten wskazuje, że „z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę: wobec którego wydano prawomocny wyrok sądu lub ostateczną decyzję administracyjną o zaleganiu z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne, chyba że wykonawca odpowiednio przed upływem terminu do składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo przed upływem terminu składania ofert dokonał płatności należnych podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne wraz z odsetkami lub grzywnami lub zawarł wiążące porozumienie w sprawie spłaty tych należności”.

Zamawiający stanął na stanowisku, że opłaty, o których mowa w ww. przepisie obejmują opłaty podwyższone, o których mowa w art. 272 ust.1 Prawa ochrony środowiska
w zw. z art. 276 ust. 1 p.o.ś.

Spółka nie zgadzała się z tym stanowiskiem biorąc pod uwagę wykładnię art. 226 ust. 1 pkt 2 lit a) Prawa zamówień publicznych (p.z.p) w zw. z art. 108 ust. 1 pkt 3 p.z.p. w zw. Art. 57 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych i uchylająca dyrektywę 2004/18/WE w zw. z art 2 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2025 r., poz. 111) w zw. z art 272 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r., poz. 54).

Właściwa wykładnia art. 108 ust. 1 p.z.p. wyklucza objęcie opłat podwyższonych wskazanym przepisem z uwagi na charakter prawny opłat podwyższonych oraz prounijną wykładnię polskich przepisów, które prowadzić powinny do harmonizacji przepisów w ramach całej UE – wymienione w art. 108 ust. 1 p.z.p. podatki, opłaty i składki winny mieć charakter podatkowy, a opłaty podwyższone takiego charakteru są pozbawione.

Spółka przedstawiła także w toku postępowania podmiotowe środki dowodowe wskazujące na brak zaległości podatkowych i z tytułu składek.

Wyrok KIO wiąże w określonej sprawie, a nie we wszystkich sprawach, w których Spółka występuje jako oferent. Wyrok ten będzie zaskarżony przez Spółkę po zapoznaniu się z uzasadnieniem.

W dotychczasowej praktyce Spółki podobna interpretacja art. 108 ust. 1 p.z.p. ze strony zamawiających się nie pojawiała.  Stanowi ona pewien ewenement.